ΓΕΛ ΜΙΚΡΑΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  OPENHOUSE  2017-ΓΕΛ  ΜΙΚΡΑΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Μέσα από γνωστές ή άγνωστες για κάποιους διαδρομές, μέσα από τους δρόμους σε ένα τμήμα του ιστορικού εμπορικού κέντρου που περπατήσαμε, γίναμε συνοδοιπόροι του παρελθόντος αυτής της πόλης, καθώς ξεναγηθήκαμε σε έξι κτίρια, τα οποία κατά την περίοδο 1870-1970 λειτούργησαν ως αγορές ή φιλοξένησαν υπηρεσίες. Δύο τμήματα της Γ΄ τάξης (Γ3 και Γ4) με τους καθηγητές τους βαδίσαμε και ουσιαστικά ταξιδέψαμε στην παλιά Θεσσαλονίκη, που αποτέλεσε γέφυρα λαών, σταυροδρόμι πολιτισμών, χωνευτήρι γλωσσών.

Στη Στοά Μοδιάνο που ήταν αγορά τροφίμων και λειτουργούν κάποια μαγαζιά έως σήμερα, ακούσαμε τους εμπόρους του παρελθόντος να διαλαλούν την εκλεκτή πραμάτεια τους που προοριζόταν για την απαιτητική, πλούσια και φινετσάτη πελατεία τους. Στο Μέγαρο Ερμείον με την εκλεκτικιστικού ρυθμού αρχιτεκτονική του, που εντυπωσιάζει με τα μεγάλα υαλοστάσια και τα ελλειψοειδή αίθρια, περιηγηθήκαμε στο πρώτο εμπορικό κέντρο της πόλης μας και «είδαμε» τους πελάτες των αρχών του περασμένου αιώνα να αναζητούν πολυτελή είδη ένδυσης και αντικείμενα για την κατοικία τους. Στο Μπεζεστένι, που αποτελεί αγορά υφασμάτων έως σήμερα, θαυμάσαμε τους τρούλους του και περπατήσαμε στον πλακόστρωτο περίβολο, ενώ στη Στοά Μαλακοπή με τα εκθαμβωτικά στοιχεία μπαρόκ σε συνδυασμό με αρχιτεκτονικά στοιχεία άλλων ρυθμών καταλάβαμε τι σημαίνει εκλεκτικισμός. Καθώς ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο, αν και πολλές αίθουσες ήταν κλειστές, με βαριές ξύλινες πόρτες, αισθανθήκαμε την πολύβουη ατμόσφαιρα μιας τράπεζας που οι πελάτες της συναλλάσσονται σε κάθε είδους νόμισμα. Συγκινηθήκαμε, όταν πληροφορηθήκαμε ότι στην κορυφή του μεγάρου το ρολόι δείχνει ακόμα 11.05 μ.μ, την ώρα του σεισμού που έγινε στη Θεσσαλονίκη το 1978. Στο αναπαλαιωμένο πολιτιστικό κέντρο Ύψιλον, που παλιά λειτουργούσε ως ξενοδοχείο, «είδαμε» κουρασμένους πελάτες των αρχών του προηγούμενου αιώνα  να διεκδικούν ένα δωμάτιο ξεκούρασης γι΄αυτούς και έναν σταύλο ανάπαυσης για τα άλογά τους. Στη Στοά Λεβή-Μενεξέ θαμπωθήκαμε από τη γυάλινη οροφή που συνδέει τα δύο κτίρια με τους πολλούς ορόφους και  από τα δάπεδα με τα ιδιαίτερα υλικά για την εποχή τους, που μεταφέρθηκαν από το εξωτερικό. Έπειτα, μετά τον φραγκομαχαλά, κατευθυνθήκαμε στα  Λαδάδικα και περιηγηθήκαμε στο πολιτιστικό ίδρυμα της τράπεζας Πειραιώς.

Κατευθυνόμενοι στον χώρο συγκέντρωσης των λεωφορείων μας, πλούσιοι από τις εμπειρίες που γευτήκαμε, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο ήλιος ζέσταινε τη θάλασσα και τις καρδιές μας. 

Κείμενο της κας Βασιλικής Παναγιώτου

Στη διδακτική επίσκεψη συνόδευσαν τους μαθητές οι καθηγήτριες Χρυσούλα Παπαϊωάννου, Αποστολία Βενέτη, Παναγιώτου Βασιλική, Αριστέα Τσιαντούλα.